(norma postępowania)

См. также в других словарях:

• norma — ż IV, CMs. normamie; lm D. norm 1. «ustalona, ogólnie przyjęta zasada; reguła, przepis, wzór; w etyce: zasada postępowania, dyrektywa wyznaczająca obowiązek określonego zachowania się w danej sytuacji przez odwołanie się do odpowiednich ocen i… …   Słownik języka polskiego

• zasada — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ia, CMc. zasadaadzie {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} to, na czym opiera się coś; podwalina, fundament, reguła, podstawa : {{/stl 7}}{{stl 10}}Zasady fizyki. Opracować zasady zdrowego… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• modła — I ż IV, CMs. modładle; lm D. modładeł przestarz. «wzór, model, wzorzec; norma działania, postępowania; sposób» dziś tylko we fraz. Na modłę czegoś, na jakąś modłę «na wzór czegoś, według jakiegoś wzoru; na jakiś (na czyjś) wzór» ◊ Urobić kogoś na …   Słownik języka polskiego

• imperatyw — m IV, D. u, Ms. imperatywwie; lm M. y «nakaz, reguła; norma moralna» Imperatyw ideowy, społeczny, twórczy. ∆ filoz. Imperatyw kategoryczny «w etyce Kanta: bezwarunkowy nakaz moralny zobowiązujący człowieka do przyjęcia tylko takich zasad… …   Słownik języka polskiego

• moralny — moralnyni, moralnyniejszy 1. «oparty na zasadach postępowania uznawanych za właściwe w określonych środowiskach i epokach historycznych, zgodny z tymi zasadami, wchodzący w ich zakres, dotyczący tych zasad, postępujący według nich; etyczny»… …   Słownik języka polskiego

• prawo — I n III, Ms. prawowie; lm D. praw 1. zwykle blm «ogół przepisów, norm prawnych regulujących stosunki między ludźmi danej społeczności, określających zasady ich postępowania lub zawierających zakazy, których naruszenie zagrożone jest karą;… …   Słownik języka polskiego

• wzorzec — m II, D. wzorca; lm M. wzorce, D. wzorców 1. «wzór, schemat reprezentujący określoną klasę lub typ przedmiotów albo zjawisk, mogący być normą dla innych przedmiotów albo zjawisk danego typu; model, prototyp» Wzorzec deklinacyjny, koniugacyjny.… …   Słownik języka polskiego

• zwykły — zwykłykli, zwykłyklejszy 1. «zgodny ze zwyczajem, z przeciętną normą, taki jak zawsze, powszedni, pospolity» Zwykłe zjawisko. Zwykła reakcja. Zwykły tryb postępowania, tok zajęć. Zwykła kolej rzeczy. Zwykła historia, sprawa. Czyjś zwykły sposób… …   Słownik języka polskiego

• kanon — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. u, Mc. kanonnie {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} ogólnie przyjęta norma, model, do którego należy się dostosować; zasada, reguła, wzorzec : {{/stl 7}}{{stl 10}}Dogmatyczne,… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• niepoprawny — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, niepoprawnyni {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} niezgodny z normą poprawnościową danego języka, sprzeczny z zasadami pisowni, wymowy, gramatyki itp.; błędny : {{/stl 7}}{{stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• nieprawidłowość — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż IVa, lm M. nieprawidłowośćści {{/stl 8}}{{stl 7}} odstępstwo od zasad, przepisów, norm : {{/stl 7}}{{stl 10}}Podczas kontroli stwierdzono szereg nieprawidłowości. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień